قارچ پاتوژن Papulaspora byssina

استروما: پنبه‌‌اي شدن ميسيليوم‌ها

استروما در كنار بستر

استروماي شديد در سطح خاك پوششي كه مانع از نفوذ آب به خاك و مانع از تبادل هوا بين كمپوست و فضاي سالن مي شود.

كپك تارعنكبوتي يا داكتي ليوم

كپك تار عنكبوتي (Hypomyces rosellus) يا داكتي ليوم (Dactylium) به صورت لكه هاي سفيد روي سطح خاك پوششي ديده مي شود. اين كپك خيلي سريع روي سطح خاك پوششي را مي پوشاند. قارچ آلوده به اين كپك توسط تارهاي سفيد عنكبوتي پوشيده شده و پس از تضعيف به رنگ قهوه‌اي درآمده و در نهايت مي پوسد. تارهاي عنكبوتي اين بيماري به تدريج ضخيم شده و به صورت لايه ضخيمي در مي آيد. به مرور زمان اين تارها به رنگ ارغواني- قهوه اي در مي آيند و در نهايت به رنگ زرد مي گرايند. اسپورهاي اين قارچ به راحتي توسط باد و يا آبياري بستر قارچ به اطراف، پراكنده مي شوند. اين كپك همچنين توسط قطعات ميسليوم خود با چسبيدن به وسايل مورد استفاده و بدن و لباسهاي كارگران به راحتي به اطراف پخش مي شود.

آلودگي اوليه خاك پوششي به اين كپك، در زمان تهيه و تركيب اجزاي خاك اتفاق مي افتد، چون اين قارچ در خاك زندگي مي كند و به راحتي مي تواند به خاك پوششي منتقل شود. اگر اين بيماري دريك سالن وارد شود، اسپورهايش توسط باد به سالن هاي ديگر منتقل مي شود. علاوه بر اين، داكتي ليوم ممكن است توسط چسبيدن اسپورها و قطعات ميسليوم به كفشها و لباسهاي كارگران از يك سالن به سالن ديگر منتقل شود. همچنين ضايعات قارچ و كمپوست آلوده مي تواند منبع آلودگي از يك كشت به كشت ديگر شود. حشرات نيز از عوامل انتقال اين بيماري مي باشند.

رطوبت نسبي زياد و دماي بالاي سالن كشت بعد از اعمال خاك پوششي، باعث ترغيب رشد اين بيماري مي شود. بنابراين بايد دقت زيادي در كنترل شرايط محيطي سالن داشت. تجربه نشان داده است كه اگر خاك پوششي توسط اسپورهاي اين قارچ آلوده شود، علائم بيماري در فلاش آخر ظاهر مي شود، اما وقتي كه آلودگي توسط قطعات ميسليوم اين قارچ ايجاد شود، علائم بيماري قبل از فلاش اول، در زمان تشكيل ته سنجاقي‌ها ديده مي شود. غالبا اين بيماري بر روي ساقه هاي شكسته قارچها كه بعد از برداشت در بستر باقي مي مانند و يا بر روي قارچهاي مرده ظاهر مي شود.

روشهاي كنترل

سالن دار بايد مدام بستر كشت قارچ را كنترل كند تا به محض رويت اين كپك، به كنترل آن بپردازد. در صورت رويت آلودگي:

۱- روي لكه هاي آلوده نمك و يا چوش شيرين بپاشد و يا منطقه آلوده را با فرمالين ۲% اسپري كند و بلافاصله بعد از آن، منطقه آلوده را با آهك بپوشاند.

۲- رطوبت نسبي و دماي سالن را پايين بياورد.

۳- سيركولاسيون هوا را بيشتر كند.

علي رغم مباحثي كه مطرح شد، اين كپك، بر عكس مايكوگون، مشكل خيلي زيادي ايجاد نمي كند. معذالك، اگر جلوي آن گرفته نشود، مي تواند باعث كاهش عملكرد قارچ شود

مگس‌هاي قارچ

در منابع توصيف هر يك از اين گونه هاي مگس در حد جزئيات آورده شده است، كه به كمك آنها نوع مگس موجود در سالن يا مزرعه قارچ را مي توان تعيين نمود. شناخت دقيق نوع مگس لازم است چون روش كنترل ان بستگي به سيكل زندگي و خصوصيات رشد و نموي آن دارد.

مگس‌ها توسط بوي ناشي از كمپوست و ميسليوم هاي در حال رشد در سالن، از طريق هر گونه منفذي كه پيدا كنند، وارد سالن هاي كشت مي شوند و روي كمپوست و يا ميسليوم، خاك پوششي و يا اندام ميوه دهي تخم ريزي مي كنند. در شرايط مساعد، پس از گذشت ۱۰-۵ روز، از درون اين تخم ها، لاروهاي اين مگس ها بيرون آمده و با تغذيه از قارچ و ميسليوم و عوارض جانبي كه ايجاد مي كنند، خسارت زيادي به اندام ميوه دهي قارچ وارد مي نمايند. لاروها از ميسليوم هاي قارچ نيزتغذيه نموده و پين ها را گاز گرفته و مي جوند. پين هاي در حال رشد و قارچهاي جوان كه مورد حمله لاروها قرار مي گيرند، از قارچ هاي سالم كوچكتر بوده و قبل از رسيدن به بلوغ مي ميرند. خسارت به ميسليوم ها نيز قابل توجه است، چون منجر به تشكيل پين هاي قهوه اي و چرمي مي شود. علاوه بر اين قارچهاي جوان آلوده به لارو، داراي ساقه توخالي بوده و يا قبل از بلوغ مي ميرند. اين نوع خسارت بسيار گول زننده مي باشد. چون زماني اتفاق مي افتد كه جمعيت لاروها اينقدر زياد نيست كه باعث ايجاد سوراخ در ساقه قارچ شود. بنابراين مي تواند از ديد سالن دار، دور مانده و قابل تشخيص نباشد.

علاوه بر كاهش عملكرد ناشي از خسارت لاروها كه از ميسليوم تغذيه مي كنند، ظاهر قارچهاي آلوده نيز بدرنگ شده و بازار پسندي خود را از دست مي دهند. لاروها همچنين وارد اندامهاي ميوه دهي شده و در آن سوراخ و تونل ايجاد مي كنند كه قارچ را براي استفاده نامناسب مي نمايند.

در نتيجه آلودگي شديد توسط مگس ها در زمان بذر زني و يا رشد ميسليوم در كمپوست، كمپوست توسط تعداد زيادي از لاروها اشغال شده و لاروها از ميسليوم ها تغذيه نموده و به رشد خود ادامه مي دهند و در نتيجه مقدار زيادي مدفوع توليد مي كنند. در نتيجه مناطقي از كمپوست آلوده به حالت توده لجني با بوي گنديدگي درامده كه ميسليوم قارچ قادر به رشد در آن نيست.

مناطق پوسيده كمپوست و پين هاي پوسيده كه توسط لارها خسارت ديده اند، مكان مناسبي براي تكثير انواع كنه ها خواهند بود. كنه ها توسط مگس هاي بالغ به داخل سالن ها راه پيدا مي كنند. به طوري كه هر مگس مي تواند تا ۳۰ كنه را با خود به داخل سالن حمل كند. از آنجا كه كنه ها نيز معمولا ناقل بيماريهاي باكتريايي و ورتيسيليوم مي باشند، پخش آنها مي تواند به صورت ناخواسته انواع ميكروارگانيسم هاي مضر را در سراسر مزرعه و سالن پخش كند.

كمپوست آلوده به لارو مگس ها

تغذيه كنه ها از لاروهاي مگس هاي سياريد

تغذيه لارو ها از كمپوست و ميسليومها

كنترل مگس‌هاي قارچ

مگسها با پرواز و حركت از روي قارچهاي بيمار و نشستن بر روي قارچهاي سالم، انواع بيماري‌ها را پخش مي‌كنند. مگسهاي بالغ مي توانند اندامهاي تكثيري بيماري ورتيسيليوم و اسپور‌هاي قارچهاي رقيب را با خود حمل كنند. به اين طريق مگسهاي بالغ در مقايسه با لاروها، خسارت بيشتري به قارچها وارد مي كنند و اگر كنترل نشوند، كمپوستهاي جديد را به انواع بيماري ها آلوده خواهند كرد.

معمولا جمعيت مگسها در فصل تابستان و پاييز افزايش مي يابد. در طي اين فصول تكثير و مهاجرت مگسهاي فوريد (Phorid) به شدت زياد مي شود. اين مگسها در در اطراف منابع روشنايي بسيار فعال هستند و مي توانند براي قارچ چين ها مزاحمت ايجاد كنند.

بر خلاف مگسهاي فوريد، كه آفات فصلي هستند، سياريد ها مي توانند در تمام طول سال در مزرعه قارچ حضور داشته باشند و يكي از دلايلي كه اين مگسها به حشره كشها مقاوم مي شوند، همين است.

با استفاده از توري هاي مناسب، به طوري كه در هر سانتي متر مربع كمتر از ۱۶ منفذ داشته باشد، در ورودي ها و خروجي هاي هوا به محوطه مايه زني و سالنها، مي توان جلوي ورود مگسهاي بالغ را به محل مايه زني و بلوكه زني و همچنين سالن هاي كشت گرفت. خروجي هواي سالن چون بوي قارچ و كمپوست مي دهند، نسبت به ورودي هاي هوا، بيشتر مگسها را جذب مي كنند. بنابراين توجه بيشتري به نصب توري در خروجي هوا داشته باشيد. هرگونه منفذي در كنار دريچه هاي خروج هوا و دربها و ديوارها بايستي كاملا بسته شود. با استفاده از تله هاي نوري و كاغذي و تعويض روزانه آنها، تعداد مگسهاي وارد شده به سالن را ياد داشت كنيد تا در موثر بودن روش كنترل و توري هاي مورد استفاده، راهنماي شما باشد.

كيفيت كمپوست مورد استفاده نقش مهمي در شيوع و ميزان خسارت توسط مگس ها بازي مي نمايد. آزمايشات و تجربيات زيادي نشان داده است كه بين ميسليوم و مگسهاي سياريد رابطه آنتاگونيستي وجود دارد. كمپوستي كه به خوبي توسط ميسليوم پر شود، مگسهاي ماده را براي تخمريزي جذب نمي كند و حجم زياد ميسليوم در كمپوست، مانع از رشد لاروهاي مگس مي شود. بر عكس، ميسليوم ضعيف مكان مناسبي براي تخمريزي و رشد و نمو مگسها و لاروهاي انها مي باشد.

كمپوست تازه مايه زني شده را بايستي در چند روز اول ورود به سالن، به طريقي از مگسها دور نگه داشت. اين كار با رعايت بهداشت، نصب توري مناسب در ورودي ها و خروجي هاي سالن و استفاده معقول از حشره كشهاي مجاز بايد انجام شود. در شرايط خاص مي توان كمپوست را نيز با حشره كش تيمار نمود.

در موقع استفاده از حشره كش در كمپوست، مخلوط نمودن و توزيع يكنواخت سم در كمپوست بسيار مهم است، چون اثر حشره كش اساسا به سمپاشي تماميت كمپوست بستگي دارد. اگر قسمتهايي از كمپوست سمپاشي نشوند، آلودگي از آن قسمتها به بقيه قسمتهاي كمپوست سرايت خواهد كرد. سمپاشي كمپوست در زماني بايستي صورت بگيرد كه در خلال اسپاون ران، سم و ميسليوم با هم تماس پيدا نكنند، چون در اثر پاشيدن سم روي ميسليوم، سم بر رشد ميسليوم و تشكيل اندامهاي ميوه دهي قارچ اثر معكوس خواهد گذاشت. بنابراين ميسليوم و حشره كش نبايستي همزمان به كمپوست اضافه شوند. صرف نطر از فرمول سم، بايد آن را قبل از مايه زني با بذر قارچ، به كمپوست اضافه كرد. بدين طريق سطح ميسليوم به سم آغشته نخواهد شد. سمپاشي كمپوست، فقط كمپوست را در مرحله اسپاون ران حفاظت مي كند. عدم حفاظت بعد از خاكدهي مي تواند منجر به آلوده شدن خاك پوششي به مگس و در نتيجه خسارت به ميسليوم در سطح كمپوست و خاك پوششي شود.

تركيبات مورد استفاده در خاك پوششي و خاك پوششي آماده بايستي در اتاق تميزي نگه داري شوند. اگر حشره اي در خاك پوششي وجود دارد، خاك را بايد پاستوريزه و يا با فرمالين ضدعفوني كرد. در خلال آماده نمودن خاك پوششي و بعد از آن، براي كنترل لاروها، خاك بايد با ديفلوبنزورون (ديميلين) سمپاشي شود. در موقع سمپاشي خاك پوششي در مرحله آماده سازي آن، بايد سمپاشي و مخلوط نمودن سم با خاك يكنواخت و همه جايي باشد. براي سمپاشي، سم را ابتدا در آب حل نماييد و سپس به خاك اضافه كنيد. ديميلين را مي توان به روي خاك پوششي نيز اعمال نمود. در اينصورت بايد مطمئن شد كه سم به همه جاي خاك بخوبي نفوذ مي نمايد. ياداوري مي نمايد كه ديميلين در آب حل نمي شود، بنابراين در موقع استفاده از آن بايستي مدام آن را هم زد.

بعد از اعمال خاك پوششي، از ورود مگسها به سالن كشت بايستي جلوگيري شود. در صورت لزوم اسپري نمودن سالن با پرمترين توصيه مي شود. توليد و يا پخش دود در سالن نيز مانع از ورود مگسها به داخل سالن مي شود.

مگسهايي كه در زمان ميوه دهي ظاهر مي شوند، مي توانند با استفاده از دود و يا اسپري نمودن با تركيبات حاوي پيرتريد (Pyrethride) كنترل شوند، اگرچه استفاده مداوم از اين ماده منجر به بروز مقاومت در حشره مي شود. بايستي ياداوري كرد كه كنترل حشرات در خلال ميوه دهي، اگر با ديگر روشهاي كنترل همراهي نشود، خيلي موثر نيست و ممكن است فقط شكل ظاهري و بازارپسندي قارچها را حفظ كند. بنابراين يك مبارزه تمام عيار بر عليه اين آفت بايستي صورت بگيرد. لاروهاي بعضي از حشرات تحرك بالايي داشته و مي توانند در سرتاسر مزرعه پخش شوند. بنابراين از استفاده از يك ماده ضدعفوني كننده در حوضچه جلوي درب ورودي هر سالن فراموش نكنيد. در صودت لزوم از لباسها و وسايل تميز جداگانه براي هر سالن استفاده كنيد.

در پايان هر دوره كشت، همه لاروها بايستي توسط كوك اوت كمپوست و سالن از بين بروند. در فرايند كوك اوت لازم است دماي بالاي ۷۲ درجه به مدت بيش از ۳ ساعت به همه جاي سالن و قفسه ها برسد.

اگر كوك اوت امكان پذير نيست، كمپوست مصرف شده و سالن بايستي ضدعفوني شوند. همه كمپوست مصرف شده بايستي سريعا از مزرعه دور شود و سالن خالي توسط يك ماده ضدعفوني كننده به خوبي شستشو داده شود.

بيماري هاي قارچ دكمه اي : اندر حكايت كنه ها (mites)

كاهش ضايعات و افزايش ماندگاري قارچ‌هاي خوراكي

مبارزه با كپك قرمز قارچ صدفي

براي پيشگيري از ظهور آن بايستي چند نكته را رعايت كنيد:
۱- از كاه تميز و فاقد آلودگي جهت بستر قارچ صدفي استفاده شود.
۲- اگر عمل خيساندن كاه بيش از ۱۸ ساعت طول كشيد، آب آن عوض شود.
۳- عمل جوشاندن كاه به مدت ۲ ساعت انجام شود.
۴- محل پركردن كيسه ها بايستي سرپوشيده باشد و قبلا ضدعفوني شود.
۵ - وسايل مورد استفاده براي خروج كاه جوشانده شده حتما با الكل ضدعفوني شود.
۶- محل پركردن(ميز يا زمين) با الكل ضدعفوني شود.
۷- دستها تا بالاي آرنج با الكل ضدعفوني شود.
۸- تمام وسايلي كه در هنگام پر كردن روي ميز كار مي آيد، ضدعفوني شود.
۹- از نايلون تميز و تازه استفاده شود.

تريكودرما يا كپك سبز (Trichoderma aggressivum f. aggressivum) كه در سابق به اسم Trichoderma harzianum شناخته مي شد در صنعت قارچ كانادا از سال ۱۹۹۰ يك پاتوژن مخرب شناخته شده اند. مديريت كاربردي مزرعه از اين بيماري ها، از طريق بهسازي سيسم فاضلاب و اعمال بهداشت در پوشش دادن بذور اسپان، با قارچ كش benzimidazole و استفاده صحيح از مواد رشدي، انجام شده است.

مقدمه

حضور گونه تريكودرما T. aggressivum در سالن پرورش، كمپوست كاملاً عقيم ايجاد مي كند درحالي‌كه ساير گونه هاي تريكودرما، اجازه مي دهد كه قارچ در محيط آلوده و در كنار كلوني هاي تريكودرما، رشد كند. مكانيسم هايي كه براي اين تفاوت ها درون جنس ها گزارش شده است، ناشناخته هستند. تركيبات ضد قارچ فرار و آنزيم كيتيناز، به عنوان عاملان اين اثر متفاوت روي قارچ دكمه اي معرفي شده اند.

تركيبات ضد قارچ چيست؟

تركيبات استخراج شده از كشت مايع T. aggressivum و T. harzianum مانع از رشد قارچ دكمه اي سفيد شد. عصاره خام از T. harzianum، مناطق بازدارنده رشد براي قارچ دكمه اي را بر روي آگار بيشتر از ۵/۲ برابر از T. aggressivum توليد مي كند.

رينكر و آلم گزارش كردند كه زماني كه كمپوست با T. aggressivum مورد حمله قرار گرفته بود، كمپوست قارچ بذرپاشي شده با نژاد قهوه اي به طور معني دار قارچ بيشتري نسبت به كمپوست بذرپاشي شده با نژاد سفيد توليد مي كرد. عصاره ها از كشت مايع يك نژاد قهوه اي از قارچ دكمه اي (Sylvan strain SB65)، به طور معني دار مناطق كوچك تر از بازدارندگي رشد را نسبت به نژاد سفيد ايجاد مي كند.

آنزيم كيتيناز چيست؟

مكانيسم هايي كه در آن گونه هاي Trichoderma، بر ساير قارچ ها انگل مي شوند، شامل رقابت بر سر فضا و مواد مغذي، پادزيستي و انتشار آنزيم هاي هيدروليتيك هستند.

پادزيست: همان آنتي بيوتيك يا ماده اي كه از يك ميكروارگانيسم گرفته مي شود كه ساير ميكروارگانيسم ها را از بين مي برد.

آنزيم هاي هيدروليتيك: آنزيم هاي تجزيه كننده آب

از آنجايي كه T. aggressivum سريع‌تر از قارچ دكمه اي رشد مي كند، كمپوستي كه كاملاً به وسيله قارچ دكمه اي كلوني شده در مقايسه با كمپوستي كه به تازگي بذرپاشي شده، كمتر به وسيله T. aggressivum آلوده مي شود (رقابت كمتر). اگرچه آنتي بيوتيك ها در T. aggressivum اثبات نشده اند، گونه هاي تريكودرما مواد فرار و غير فرار كه رشد و توسعه گونه هاي قارچ را توقيف مي كند، توليد مي كنند.

كروپك و همكاران ثابت كردند كه تركيبات فرار از T. aggressivum و T. harzianum، رشد قارچ دكمه اي را كاهش داد. T. harzianum آنزيم هاي ليتيك همانند پروتئاز، گلوكوناز و كيتيناز كه ديواره سلولي قارچ را از بين مي برد، دفع مي كنند. اين سهم آنزيم كيتيناز در ماهيت مخرب T. aggressivum نسبت به قارچ دكمه اي است كه تحقيقات بيشتري را براي ما ايجاد مي كند.

اندازه گيري فعاليت كيتينوليتيك در كشت مجزا نشان داد كه نژادهاي قهوه اي به طور قابل ملاحظه اي بيشتر از نژاد سفيد است.

گونه هاي تريكودرما:

مواد خاك پوششي يك عامل پيشرو در رشد قارچ و باكتري است. از جمله قارچ ها، گونه هاي مختلف Trichoderma هستند. رينكر و آلم تقريبا ۱۰ گونه از تريكودرما را در عمليات كشت قارچ در سطح تجاري معرفي كردند. اين گونه هاي تخريب در كاهش توليد كه بوسيله T. aggressivum رخ مي داد را ايجاد نمي كنند. به هر حال آن ها بر كيفيت توليد قارچ در طول توليد يا پس از برداشت تاثير مي گذارند.

كاربرد مواد شيميايي بر روي مواد خاكدهي در درون آب آبياري، يك روش مورد استفاده براي مديريت تريكودرما در خاكدهي است. بنوميل، يك ماده مؤثر بر ضد خاك‌پوششي، در سال ۲۰۰۳ از بازار حذف شد. برنامه تحقيقاتي ما، بررسي در هر دو شرايط آزمايشگاهي و كشت مزرعه اي براي قارچ كش هايي است كه در كانادا و ايالات متحده ثبت يا مطرح گرديده است. قارچ كش هاي توليدي شامل: بنوميل، كلروتالونيل، تيوبندازول و تيوفانات متيل است. در ارزيابي هاي آزمايشگاهي كه در آن قارچ كش با محيط كشت آگار خنك شده تركيب مي شد، ثابت شد كه گونه هاي مختلف تريكودرما در حساسيتشان به اين قارچ كش ها متفاوت‌اند.

در شرايط مزرعه كه خاك پوششي با قارچ كش آبياري شد، مشاهده شد كه در كل بنوميل، تيوبندازول و تيوفانات متيل در كاهش تعداد تريكودرما در خاك پوششي مؤثر بودند در حالي كه كلروتالونيل نبود.

Trichoderma aggressivum

Trichoderma viride

مديريت شيميايي Trichoderma aggressivum:

Trichoderma aggressivum يك بيماري در قارچ دكمه اي است كه بايد به منظور پيشگيري، مديريت شود. اسپورها چسبنده هستند و درنتيجه كاملاً قابل حمل هستند. در اوج اين بيماري، اندام هاي توليدمثلي اين بيماري مي تواند تقريباً در هر موقعيت ممكن در يك مزرعه آلوده، جدا شود. رعايت اصول بهداشتي كامل و جامع و بهداشت، در از بين بردن خطر در بسياري از مزرعه ها، كمك كننده است.

تيمار شيميايي در پاسخ به حضور پاتوژن مؤثر نيست. به هر حال تيمار شيميايي پيشگيري كننده مؤثر است. پوشش دانه هاي اسپان با قارچ كش هاي بنديميدازول، (بنوميل، كاربندازيم و تيوبندازول) آلودگي را كاهش مي دهد. اين منجر به ثبت كاربندازيم در UK و بنوميل در كانادا به عنوان يك پوشش براي اسپان گرديد. بنوميل از بازار حذف شده است و در كانادا از ۱۳ دسامبر ۲۰۱۳ اجازه داده نمي شود كه از آن بر روي اسپان قارچ استفاده شود.

يك قارچ كش جايگزين بنديمتانول (تيوفانات متيل)، در اكتبر ۲۰۱۳ در كانادا ثبت اضطراري را دريافت نمود.

در هر مرحله كمپوست با اسپورهاي T. aggressivum به وسيله قرار دادن اين اسپورها بر روي دانه هاي اسپان تيمار شده با بنوميل و تيوفانات متيل رقابت مي كند. در هر دو آزمايش كلوني كپك سبز بر روي اسپان هاي تيمار شده با بنوميل مشاهده نشد. در رابطه با تيوفانات متيل، به ترتيب % ۳۳، ۵۰% و ۰ درصد آلودگي به وسيله T. aggressivum را نشان دادند. تفاوت اصلي در دو آزمايش رطوبت كمپوست بود (به ترتيب ۵/۶۸ و ۹/۶۵) كه ممكن است براي تفاوت در قابليت كمپوست به حساب آيد.

محققان گزارش كردند كه مكمل هاي قارچ دكمه اي ممكن است حمله كپك سبز را تشديد كنند كه اگر مكمل با يك قارچ كش محافظت شود، آلودگي كاهش مي يابد. محققان مشاهده كردند كه به وسيله مخلوط تيوفانات متيل و با يك مكمل محافظت نشده يا تركيب اسپان و تيمار مكمل، تأثير آلودگي كپك سبز را بر روي عملكرد كاهش مي دهد.

تداخل دارويي قارچ گانودرما

قارچ گانودرما خطر خون‌ريزي را افزايش مي‌دهد؛ بنابراين، اگر داروهاي ضدپلاكت يا ضدانعقاد مصرف مي‌كنيد، قبل از مصرف قارچ گانودرما با پزشك مشورت كنيد. اين داروها عبارت‌اند از:

• آسپرين؛
• داروهاي ضدالتهاب غيراستروئيدي؛
• وارفارين؛
• هپارين.

همچنين ممكن است قارچ گانودرما با داروهاي فشارخون بالا نيز تداخل داشته باشد.

علاوه‌براين، اگر از مكمل‌ها يا مواد گياهي‌اي استفاده مي‌كنيد كه از لختگي طبيعي خون جلوگيري مي‌كنند يا موجب كاهش فشارخون مي‌شوند (مانند روغن ماهي و مكمل كُهن‌دار)، احتمال بروز تداخل دارويي وجود دارد.

بنابراين، قبل از مصرف قارچ گانودرما درباره مكمل‌هاي مصرفي‌تان با پزشك مشورت كنيد، حتي اگر آن مكمل‌ها طبيعي باشند. با اين كار، پزشك مي‌تواند تداخل‌هاي احتمالي را پيش‌بيني كند. اگر مصرف قارچ گانودرما براي شما خطري داشته باشد، او به شما مي‌گويد.

قارچ گانودرما يك قارچ معروف در طب شرقي است. قارچ گانودرما مي‌تواند دستگاه ايمني را با تقويت گلبول‌هاي سفيد خون تقويت بكند. همچنين اين قارچ مي‌تواند اندازه و تعداد تومورها را در برخي سرطان‌ها كاهش و كيفيت زندگي را در برخي مبتلايان به سرطان بهبود بدهد.

بيشتر مطالعات انساني نشان داده‌اند كه اين قارچ نمي‌تواند كلسترول، قند خون و آنتي‌اكسيدان‌ها را بهبود بدهد. اما قارچ گانودرما مي‌تواند در برخي موارد در بهبود خستگي و افسردگي مؤثر باشد.

وضعيت پرورش قارچ در كشور

اگرچه حجم توليدي قارچ در كشور بالاست اما ميزان صادرات اين ماده خوراكي چندان قابل توجه نيست، عظيمي وجود قوانين دولتي دست و پا گير را علت آن مي داند و مي افزايد: قارچ ميوه اي است كه تحت تاثير گرما، خراب مي شود و نگهداري آن بسيار سخت است برهمين اساس بايد در كوتاهترين زمان ممكن صادر شود البته در حال حاضر اين محصول به كشورهاي عربي از جمله عراق و كشورهاي حاشيه خليج فارس صادر مي شود اما اين رقم قابل توجه نيست.

وي تصريح مي كند: حجم صادرات به كشورهاي عربي در نيمه دوم سال (به علت پخت غذاهاي مخصوص اين فصل در كشورهاي عربي) افزايش مي يابد اما ميزان صادرات قارچ در نيمه اول سال چندان نيست .

وي ادامه مي دهد: بازاريابي مناسبي براي صادرات قارچ به كشور روسيه انجام شده است و درصورتي كه وزارت جهاد كشاورزي مشكلات گمركي و طولاني بودن بوروكراسي اداري را حل كند مي توان شاهد آغاز صادرات قارچ به اين كشور باشيم.

اين فعال حوزه پرورش قارچ بيان مي كند: دولت بايد براي افزايش صادرات قارچ، تسهيلاتي را براي فعالان اين حوزه در نظربگيرد و حق ورودي كالا به كشور و همچنين ورودي كشور وارد كننده را هم پرداخت كند، اقدامي كه دولت تركيه براي بهبود صادرات انجام مي دهد.

مشكلات و موانع توليدكنندگان

عظيمي مشكلات صنعت پرورش و توليد قارچ را وجود دلالان خرده پا در اين حوزه مي داند ومي گويد: سود اين دلالان با منافع توليدكنندگان در تضاد است و موجب نابساماني بازار توزيع مي شود اين افراد با كمك ترفندهاي مختلف، موجب كاهش قيمت توليد قارچ در بازار شده اند.

وي بيان مي كند: انجمن صنفي براي حمايت از توليدكنندگان قارچ و كاهش اثرگذاري حضور دلالان خرده پا در بازار به دنبال تاسيس شركت بيمه حمايت از توليدكنندگان است.

دبير انجمن توليدكنندگان قارچ اظهار مي‌كند: دولت براي حمايت از توليدكنندگان بايد قوانين مربوط به صادرات را تسهيل كند ضمن اينكه نياز به ايجاد وحدت و اتحاد ميان اعضاي انجمن براي حل مشكلات به خوبي احساس مي شود.

استان هاي تهران و البرز، در صدر توليدكنندگان

اگرچه قارچ در بسياري از شهرهاي كشور (خراسان رضوي، اصفهان، اردبيل و…) كاشت مي شود اما دبير انجمن توليدكنندگان قارچ، بيشترين استقبال براي توليد و پرورش قارچ را مربوط به شهرهاي تهران، كرج، هشتگرد،شهريار و قزوين مي داند، درواقع حدود ۶۵ درصد توليد قارچ در دو استان تهران و البرز انجام مي شود.

وي مي گويد: اگرچه بزرگترين كارخانه توليد قارچ كشور در شهر دزفول است اما اين دو استان بيشترين ميزان توليد را به خود اختصاص داده اند.

اين فعال حوزه پرورش قارچ، تصريح مي كند: تا سال گذشته ميزان توليد قارچ در كشور حدود ۱۲۰ هزار تن بود كه درسال جاري مجوز توليد ۲۰۰ هزار تن قارچ در كشور صادر شد.