تريكودرما يا كپك سبز (Trichoderma aggressivum f. aggressivum) كه در سابق به اسم Trichoderma harzianum شناخته مي شد در صنعت قارچ كانادا از سال ۱۹۹۰ يك پاتوژن مخرب شناخته شده اند. مديريت كاربردي مزرعه از اين بيماري ها، از طريق بهسازي سيسم فاضلاب و اعمال بهداشت در پوشش دادن بذور اسپان، با قارچ كش benzimidazole و استفاده صحيح از مواد رشدي، انجام شده است.

مقدمه

حضور گونه تريكودرما T. aggressivum در سالن پرورش، كمپوست كاملاً عقيم ايجاد مي كند درحالي‌كه ساير گونه هاي تريكودرما، اجازه مي دهد كه قارچ در محيط آلوده و در كنار كلوني هاي تريكودرما، رشد كند. مكانيسم هايي كه براي اين تفاوت ها درون جنس ها گزارش شده است، ناشناخته هستند. تركيبات ضد قارچ فرار و آنزيم كيتيناز، به عنوان عاملان اين اثر متفاوت روي قارچ دكمه اي معرفي شده اند.

تركيبات ضد قارچ چيست؟

تركيبات استخراج شده از كشت مايع T. aggressivum و T. harzianum مانع از رشد قارچ دكمه اي سفيد شد. عصاره خام از T. harzianum، مناطق بازدارنده رشد براي قارچ دكمه اي را بر روي آگار بيشتر از ۵/۲ برابر از T. aggressivum توليد مي كند.

رينكر و آلم گزارش كردند كه زماني كه كمپوست با T. aggressivum مورد حمله قرار گرفته بود، كمپوست قارچ بذرپاشي شده با نژاد قهوه اي به طور معني دار قارچ بيشتري نسبت به كمپوست بذرپاشي شده با نژاد سفيد توليد مي كرد. عصاره ها از كشت مايع يك نژاد قهوه اي از قارچ دكمه اي (Sylvan strain SB65)، به طور معني دار مناطق كوچك تر از بازدارندگي رشد را نسبت به نژاد سفيد ايجاد مي كند.

آنزيم كيتيناز چيست؟

مكانيسم هايي كه در آن گونه هاي Trichoderma، بر ساير قارچ ها انگل مي شوند، شامل رقابت بر سر فضا و مواد مغذي، پادزيستي و انتشار آنزيم هاي هيدروليتيك هستند.

پادزيست: همان آنتي بيوتيك يا ماده اي كه از يك ميكروارگانيسم گرفته مي شود كه ساير ميكروارگانيسم ها را از بين مي برد.

آنزيم هاي هيدروليتيك: آنزيم هاي تجزيه كننده آب

از آنجايي كه T. aggressivum سريع‌تر از قارچ دكمه اي رشد مي كند، كمپوستي كه كاملاً به وسيله قارچ دكمه اي كلوني شده در مقايسه با كمپوستي كه به تازگي بذرپاشي شده، كمتر به وسيله T. aggressivum آلوده مي شود (رقابت كمتر). اگرچه آنتي بيوتيك ها در T. aggressivum اثبات نشده اند، گونه هاي تريكودرما مواد فرار و غير فرار كه رشد و توسعه گونه هاي قارچ را توقيف مي كند، توليد مي كنند.

كروپك و همكاران ثابت كردند كه تركيبات فرار از T. aggressivum و T. harzianum، رشد قارچ دكمه اي را كاهش داد. T. harzianum آنزيم هاي ليتيك همانند پروتئاز، گلوكوناز و كيتيناز كه ديواره سلولي قارچ را از بين مي برد، دفع مي كنند. اين سهم آنزيم كيتيناز در ماهيت مخرب T. aggressivum نسبت به قارچ دكمه اي است كه تحقيقات بيشتري را براي ما ايجاد مي كند.

اندازه گيري فعاليت كيتينوليتيك در كشت مجزا نشان داد كه نژادهاي قهوه اي به طور قابل ملاحظه اي بيشتر از نژاد سفيد است.

گونه هاي تريكودرما:

مواد خاك پوششي يك عامل پيشرو در رشد قارچ و باكتري است. از جمله قارچ ها، گونه هاي مختلف Trichoderma هستند. رينكر و آلم تقريبا ۱۰ گونه از تريكودرما را در عمليات كشت قارچ در سطح تجاري معرفي كردند. اين گونه هاي تخريب در كاهش توليد كه بوسيله T. aggressivum رخ مي داد را ايجاد نمي كنند. به هر حال آن ها بر كيفيت توليد قارچ در طول توليد يا پس از برداشت تاثير مي گذارند.

كاربرد مواد شيميايي بر روي مواد خاكدهي در درون آب آبياري، يك روش مورد استفاده براي مديريت تريكودرما در خاكدهي است. بنوميل، يك ماده مؤثر بر ضد خاك‌پوششي، در سال ۲۰۰۳ از بازار حذف شد. برنامه تحقيقاتي ما، بررسي در هر دو شرايط آزمايشگاهي و كشت مزرعه اي براي قارچ كش هايي است كه در كانادا و ايالات متحده ثبت يا مطرح گرديده است. قارچ كش هاي توليدي شامل: بنوميل، كلروتالونيل، تيوبندازول و تيوفانات متيل است. در ارزيابي هاي آزمايشگاهي كه در آن قارچ كش با محيط كشت آگار خنك شده تركيب مي شد، ثابت شد كه گونه هاي مختلف تريكودرما در حساسيتشان به اين قارچ كش ها متفاوت‌اند.

در شرايط مزرعه كه خاك پوششي با قارچ كش آبياري شد، مشاهده شد كه در كل بنوميل، تيوبندازول و تيوفانات متيل در كاهش تعداد تريكودرما در خاك پوششي مؤثر بودند در حالي كه كلروتالونيل نبود.

Trichoderma aggressivum

Trichoderma viride

مديريت شيميايي Trichoderma aggressivum:

Trichoderma aggressivum يك بيماري در قارچ دكمه اي است كه بايد به منظور پيشگيري، مديريت شود. اسپورها چسبنده هستند و درنتيجه كاملاً قابل حمل هستند. در اوج اين بيماري، اندام هاي توليدمثلي اين بيماري مي تواند تقريباً در هر موقعيت ممكن در يك مزرعه آلوده، جدا شود. رعايت اصول بهداشتي كامل و جامع و بهداشت، در از بين بردن خطر در بسياري از مزرعه ها، كمك كننده است.

تيمار شيميايي در پاسخ به حضور پاتوژن مؤثر نيست. به هر حال تيمار شيميايي پيشگيري كننده مؤثر است. پوشش دانه هاي اسپان با قارچ كش هاي بنديميدازول، (بنوميل، كاربندازيم و تيوبندازول) آلودگي را كاهش مي دهد. اين منجر به ثبت كاربندازيم در UK و بنوميل در كانادا به عنوان يك پوشش براي اسپان گرديد. بنوميل از بازار حذف شده است و در كانادا از ۱۳ دسامبر ۲۰۱۳ اجازه داده نمي شود كه از آن بر روي اسپان قارچ استفاده شود.

يك قارچ كش جايگزين بنديمتانول (تيوفانات متيل)، در اكتبر ۲۰۱۳ در كانادا ثبت اضطراري را دريافت نمود.

در هر مرحله كمپوست با اسپورهاي T. aggressivum به وسيله قرار دادن اين اسپورها بر روي دانه هاي اسپان تيمار شده با بنوميل و تيوفانات متيل رقابت مي كند. در هر دو آزمايش كلوني كپك سبز بر روي اسپان هاي تيمار شده با بنوميل مشاهده نشد. در رابطه با تيوفانات متيل، به ترتيب % ۳۳، ۵۰% و ۰ درصد آلودگي به وسيله T. aggressivum را نشان دادند. تفاوت اصلي در دو آزمايش رطوبت كمپوست بود (به ترتيب ۵/۶۸ و ۹/۶۵) كه ممكن است براي تفاوت در قابليت كمپوست به حساب آيد.

محققان گزارش كردند كه مكمل هاي قارچ دكمه اي ممكن است حمله كپك سبز را تشديد كنند كه اگر مكمل با يك قارچ كش محافظت شود، آلودگي كاهش مي يابد. محققان مشاهده كردند كه به وسيله مخلوط تيوفانات متيل و با يك مكمل محافظت نشده يا تركيب اسپان و تيمار مكمل، تأثير آلودگي كپك سبز را بر روي عملكرد كاهش مي دهد.