سالن پرورش قارچ در گذشته، پرورشدهندگان قارچ خوراكي، باتوجه به مساعد بودن عوامل اقليمي به ويژه دما و رطوبت، اقدام به توليد اين محصول در محيطهاي باز و به روش كاملاً طبيعي ميكردند. البته امروزه نيز بسياري از توليدكنندگان خرده پا و يا روستايي در بعضي از نقاط جهان از اين روش براي پرورش گونههايي نظير قارچ چيني، استروفا و شيتاكه استفاده ميكنند.
امروزه براي توليد قارچ دكمهاي، تنها از روش مصنوعي يا گلخانهاي كه در آن عوامل محيطي تحت كنترل است مانند سالن پرورش قارچ، استفاده ميشود. در آغاز، پيشگامان توليد اين نوع قارچ در فرانسه، اقدام به پرورش آن در معادن سنگ آهك دره لوار[۱] در نزديكي پاريس ميكردند كه اين اماكن به لحاظ برخورداري از دما و طوبت ثابت، مكاني بسيار مناسب جهت كشت قارچ به شمار ميرود. در اوايل قرن نوزدهم، آن زمان كه پرورش خانگي قارچ در حال شكلگيري بود، كنترل دو عامل محيطي اصلي شامل رطوبت و دما بيشتر مدنظر محققان در سالن پرورش قارچ قرار داشت.
مطالبي كه در ادامه ارائه ميگردد، ميتواند اطلاعات مفيدي را جهت طراحي و تجهيز سالن پرورش قارچ، اتاق و يا به طور كلي محيط پرورش قارچ در اختيار توليدكنندگان عزيز، قرار دهد.
ساختار
ساختار اصلي سالن پرورش قارچ از چوب يا بلوكه بتوني با كف سيماني تشكيل ميگردد. براي خروج آب اضافي از كف اتاق، آبراهههايي بايد در كف آن تعبيه كرد. در صورتي كه جنس كف اتاق از چوب باشد، بايد سطح آن را با پلاستيك ضخيم پوشاند. ديوارهاي دروني، سقف و كليه سطوح چوبي روباز را بايد با رنگ اپوكسي، استخري و يا حتي روغني براق معمولي پوشاند. توصيه ميشود، رنگ سطوح داخلي را روشن (سفيد براق) انتخاب نماييد تا علاوه بر تشديد روشنايي محيط داخلي، كوچكترين ذرات آلودگي كپك را نيز بتوان ديد.
در اتاق كشت، مهمترين عامل، حفظ دماي ثابت است. لذا، عايقبندي ديوارها و سقف از اهميت بالايي برخوردار ميباشند. بهتر است درجه مقاومت ديوارها (R) را ۱۱ يا ۱۹ و سقف را ۳۰ درنظر گرفت تا از هدر رفتن انرژي جلوگيري كرده و مانع نفوذ رطوبت شود. در اين ميان ميتوان از ورقههاي فايبرگلاس يا استيروفوم به ضخامت ۵/۲-۸ سانتيمتر استفاده كرد و با توجه به رطوبت بالاي اتاق پرورش و به منظور جلوگيري از تعريق بخار بر سطح اين صفحات، از لايه پلاستيك به ضخامت ۲-۴ ميليمتر بين ديوار و لايه عايق مذكور استفاده كرد.
سالن پرورش قارچ بايد كاملاً مسدود و بدون كوچكترين روزنهاي باشد تا هيچ گونه آفت يا اسپور يا عامل بيماريزايي نتواند وارد آن شود و از طرف ديگر كنترل شرايط محيطي درون اتاق (دما، رطوبت و تهويه) آسانتر گردد. لذا ضمن ساخت، طراحي و بررسي نهايي اتاق، هر گونه ترك، شكاف يا روزنهاي را به دقت ببنديد.
بسياري از مردم ميتوانند اتاقكهاي زيرزمين يا منزل خود را با تغييراتي به اتاق مناسب پرورش قارچ تبديل كنند. اين افراد براي حفاظت ديوارهاي منازل خود از آسيب رطوبت ميتوانند از پوششهاي پلاستيكي بر روي ديوارها و سقف و بستن كليه منافذ و درزها استفاده كنند. چنانچه ديوار اين گونه اتاقها مستقيماً با هواي آزاد در تماس باشند به منظور جلوگيري از تعريق بين ديوار و پلاستيك بواسطه نوسانات دمايي بالا، محفظههاي پلاستيكي با فاصله زياد نسبت به ديوارهاي اتاق، درون اتاق درست مينمايند، كه در اين صورت ديگر نيازي به ايزوله كردن اينگونه محفظهها نيست. دالانها، زيرزمينها و گاراژها را ميتوان به اين ترتيب به راحتي به محيطي سازگار با پرورش قارچهايي مانند صدفي و شيتاكه تبديل كرد.
جديدترين نوع ساختارهاي پرورش قارچ نوعي گلخانه پلاستيكي ايزوله است كه در ساخت آنها، از لولههاي فلزي گالوانيزه مخصوص استفاده ميشود. نحوه ساخت اين گلخانهها به اين ترتيب است، ابتدا بعد از انتخاب مكاني مناسب و هموار، لولههاي گالوانيزه ۴-۵/۴ را به صورت نيم دايره خم داده و طرفين آن را مستقيماً داخل زمين يا درون ديوارههاي جانبي به ارتفاع يك متري از سطح زمين مهار مينمايند. سپس براي ايزوله كردن بيشتر ديوارههاي جانبي، صفحات استيروفوم (پلياستيرين) ضخيم به ضخامت ۵/۲-۸ سانتيمتر را به طور عمودي و به عمق ۳۰-۶۰ سانتي متر داخل زمين (طرف خارج ديوارهها) كرده تا از سرد شدن كف سالن جلوگيري كند. فاصله لولهها از همديگر حدوداً ۲ متر بوده عرض دهانه ۴-۸ متر، درب آن يك لنگه (۵/۱ متر) يا دو لنگه و يا كشويي (۲متر) ميباشد. ارتفاع مناسب، ۳ متر و طول آن بسته به عرض دهانه تا ۱۰۰ متر نيز ميرسد.
پوشش اين گلخانهها چند لايه است، به اين ترتيب كه ابتدا، اسكلت لولهها را با سيمهاي مفتولي نازك به فاصله نيم متري از هم بافته، روي آن پلاستيك ضخيم (حدود mm 6-5) كشيده (پوشش داخلي)، سپس روي آن را با سيم مفتول ۵/۲، شبكهبندي كرده تا ضمن استحكام اسكلت، بتوان روي آن، يك لايه ايزوله فايبرگلاس (mm 15-5/7) يا چوب پنبه (mm 10-5) قرار داد. بالاخره روي لايه عايق را ابتدا يك سيمكشي سبك كرده تا مبادا بر اثر باد، اين پوشش به هم خورد و در آخر روي آن را يك پلاستيك سياه رنگ ميكشيم كه در صورت لزوم ميتوان روي پلاستيك را پوششي آلومينيومي نيز كشيد تا درمقابل اشعه آفتاب مقاوم گردد. (شكل۶۵)
براي آن دسته از افرادي كه فضاي كافي در اختيار ندارند، كشت در فضاي كوچك پيشنهاد ميشود، به اين ترتيب كه ميتوان در فضاهاي بسيار كوچك نظير آكواريوم يا يخدانهاي استيروفومي اقدام به كشت و پرورش اين محصول كرد. به علت حجم اندك بستر كاشت در اين گونه محيطها، تهويه هوا هم به حداقل خواهد رسيد كه معمولاً با ۱-۲ مرتبه باز كردن درب آنها، اين امر تأمين ميشود. از طرف ديگر با يك پوشش
نيمه تراوا روي آنها ميتوان رطوبت آن را حفظ و گرماي مورد نياز را از هواي اتاق سالن پرورش قارچ دريافت كند. اين روش مناسبترين راه براي افرادي است كه وقت يا منابع مالي، انساني كافي جهت احداث محيطهاي بزرگتر كه مستلزم مراقبت و كنترل دقيقتري ميباشد را ندارند.
۲ . loire ، از كوههاي مركزي فرانسه سرچشمه گرفته و به اقيانوس اطلس در غرب اين كشور ريخته و از رودهاي مهم آن بشمار مي رود
جمعه ۲۶ اردیبهشت ۹۹
۱۰:۴۱
۱۰:۴۱
- ۷۹ بازديد
- ۰ نظر