آيا مي دانيد عامل بيماري لكه باكتري چگونه به قارچ هاي شما آسيب ميرساند؟
عامل بيماري لكه باكتري، باكتري به نام (tolaasii Pseudomonas) سودوموناس تولاسي مي باشد و به اين بيماري بلاچ باكتريايي ياBacterial blotch نيز گفته مي شود. لكه باكتريايي ممكن است در سالن‌هاي پرورش قارچ دكمه اي به صورت اپيدمي درآيد، به طوري كه كيفيت قارچ‌ها و نيز ميزان توليد را به شدت كاهش دهد. اگر سطح قارچ‌ها بعد از آبياري خشك نشود، احتمال بروز اين بيماري بسيار بيشتر خواهد بود.
علت بيماري
اين باكتري، سمي به نام تولازين يا تولاسين توليد مي كند كه عامل ايجاد لكه هاي قهوه اي بر روي قارچ مي باشد. اين سم باعث هضم و تخريب ديواره هاي سلولي قارچ مي شود و به اين ترتيب مواد داخل سلول هاي قارچ را براي استفاده در اختيار باكتري قرار مي دهد.
لكه هايي كه توسط اين باكتري ايجاد مي شوند، ابتدا به صورت زرد رنگ بوده، اما بعداً به رنگ زرد طلايي يا قهوه اي شكلاتي در مي آيند. اين لكه ها سطحي هستند. بافت قارچ‌هاي آلوده شبيه قارچ خيس خورده و به رنگ خاكستري يا خاكستري مايل به زرد مي باشد. بيماري لكه باكتريايي مي تواند در هر مرحله اي از رشد قارچ ظاهر شود، حتي در قارچ‌هايي كه بعد از برداشت بسته بندي شده و در داخل يخچال نگهداري مي شوند.
در مراحل پيشرفته اگر شرايط رطوبتي براي اين بيماري مهيا باشد، لكه ها بزرگ‌تر شده و به هم مي پيوندند و گاهي تمام سطح قارچ را مي پوشانند. به طور مشابه ساقه هاي قارچ نيز مي توانند آلوده شوند. اگر پس از ايجاد لكه ها رطوبت سالن كاهش پيدا كند، كلاهك هاي آلوده به صورت شعاعي ترك بر مي دارند.
گونه عامل بيماري
لكه باكتريايي كيفيت قارچ را از طريق بي رنگ كردن كلاهك و پايه، حفره دار كردن كلاهك كاهش مي دهد. در اصل لكه دار شدن كلاهك به Pseudomonas tolaasii نسبت داده مي شود. ولز و همكاران در ايالات متحده و گادفري در نيوزلند و دابينز در كانادا، علائم جديد ناشي از نژادهاي P. tolaasii را گزارش كردند. معرفي علائم جديد به طور مشخص به وسيله يك پاتوژن متفاوت از P. tolaasii كه به عنوان پايه ي بررسي صنعت قارچ در كانادا براي تفاوت ها در باكتري ها كه علائم بيماري لكه اي را مسبب مي شوند، صورت گرفت.
قارچ هاي معيوب كه در سراسر كانادا جمع آوري شدند نشان دادند كه عوامل مسبب اين علائم انواعي از P. fluorescens و P. tolaasii و دو نوع ديگر از گونه هاي باكتريايي بودند. تمام گونه ها كه جمع آوري شدند، براي بيماري زايي به وسيله آزمون حفره زايي سريع در قارچ، بررسي شدند. بيش از دو سوم گونه ها، علائم زرد، قهوه اي و سياه توليد كردند. ۳ ميكروارگانيسم مسبب بيماري لكه اي (كه بوسيله تست بيوشيمايي معرفي نشدند) به طور آزمايشي به وسيله آناليز اسيد چرب معرفي شدند تحت عنوان: P. putida، Cedecea davisae و Serratia liquefaciens
منابع آلودگي
خاك پوششي و گرد و غبار موجود در هوا، منابع اوليه انتقال اين آلودگي به سالن قارچ هستند. اين باكتري‌هاي بيماري‌زا معمولاً در اغلب خاكهاي پوششي وجود دارند، حتي پس از پاستوريزاسيون هم ديده مي شوند… اين باكتري در خاك مرطوب با تاژك‌هاي خود به سمت قارچ حركت مي كند، چون بوي قارچ را تشخيص مي دهد و براي تغذيه خود را به آن مي رساند.
وقوع اين بيماري بيشتر به اندازه جمعيت باكتري‌ها بر روي كلاهك قارچ مرتبط مي باشد تا اندازه جمعيت آن‌ها در خاك پوششي. به همين دليل است كه باقي ماندن رطوبت در سطح كلاهك قارچ لازمه بروز بيماري مي باشد. وقتي كه بيماري رخ داد، باكتري هاي عامل لكه باكتريايي، توسط ترشح آب در زمان آبياري، وسايلي كه قارچ چين ها استفاده مي كنند و آشغال ها و مگس ها و نماتدها منتقل مي شود.
باكتري‌ها وقتي كه روي سطح قارچ‌ها قرار گرفتند به شرط وجود رطوبت در سطح قارچ تكثير مي شوند؛ بنابراين وقتي كه قطرات آب در اثر آبياري و يا افزايش رطوبت سالن و تشكيل شبنم بر روي سطح قارچ، براي مدتي بيش از ۳ ساعت باقي بمانند، شرايط براي تكثير اين باكتري‌ها فراهم مي شود.
باكتري سودوموناس تولاسي در شرايط فقر غذايي به خوبي زنده مي ماند. اين باكتري مي تواند در خاك بدون قارچ هم زندگي كند. چون آنزيم‌هاي متعددي توليد مي كند كه آن را قادر مي سازند از حالت بيماري‌زا به حالت غير بيماري‌زا درآيد و از منابع غذايي موجود در خاك استفاده كند. اين باكتري در خاك پوششي مرطوب به وسيله تاژك‌هاي خود به سمت سيگنال‌هاي غذايي كه توسط قارچ خوراكي توليد مي شود، حركت مي كند و وقتي كه خود را به قارچ رساند، در قطرات آب روي قارچ سريعاً تكثير شده و بيماري ايجاد مي كند. اين باكتري در هر ۲۰ دقيقه دو برابر مي شود؛ يعني در يك ساعت، هر باكتري تبديل به ۸ عدد و پس از ۳ ساعت به ۱۰۰۰ باكتري مي رسد.
روش هاي كنترل بيماري لكه باكتري
۱- استفاده از كمپوست با كيفيت كه به طور صحيح پاستوريزه شده است.
۲- رعايت بهداشت كاركنان و كارگران
۳- در تهيه خاك پوششي نبايد از خاكهاي آلوده استفاده شود.
۴- استفاده از اسپان سالم
۵- كنترل آفات مخصوصاً مگس ها؛ زيرا به‌راحتي اين بيماري را از سالن هاي مختلف جابجا مي كنند.
۶- جلوگيري از تغييرات بيش از حد دمايي و رطوبتي سالن ها؛ تغييرات ناگهاني درجه حرارت و رطوبت باعث افزايش وقوع اين بيماري مي شود.
۷- بعد از هر آبياري، سطح اندام قارچ ها را با تهويه خشك كنيد قطرات آب روي قارچ‌ها باعث رشد سريع اين باكتري مي شود.
۸- استفاده از آب كلردار جهت جلوگيري از شيوع و گسترش اين بيماري
۱۰:۵۰
- ۵۲ بازديد
- ۰ نظر